Αποκλεισμένη Κατερίνη...Συγκλονιστική Μαρτυρία....

"Όλα ξεκίνησαν όταν αποφάσισα να έρθω στο πατρικό μου (Λόφος)!!! Έτσι και έγινε…. .έκλεισα το εισιτήριο μου και την Πέμπτη το πρωί ήταν η μεγάλη μέρα!!! Στην πόλη της Λαμίας αν και είχε χιόνι δεν υπήρχαν ιδιαίτερα προβλήματα και στο σιδηροδρομικό σταθμό τουλάχιστον οι μπάρες επιβίβασης των ταξιδιωτών ήταν καθαρές!!

Η διαδρομή τέλεια …..το μάτι χανόταν στο ατελείωτο λευκό χιόνι που σκέπαζε τα πάντα!!!

Μετά από ένα ταξίδι σχεδόν 2 ωρών τελικά ακούστηκε η αναγγελία του υπαλλήλου του ΟΣΕ «Σε λίγο το τρένο φτάνει στον σταθμό της Κατερίνης». Πήρα με χαρά τα πράγματα μου και ήμουν έτοιμη να κατέβω αλλά…… δεν μπορούσα!! Κάνεις δεν είχε προβλέψει ότι θα έρθει κόσμος  στην Κατερίνη  με το τρένο!!!ΓΙΑΤΙ;;;;; Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω……..

Με το που άνοιξα λοιπόν την πόρτα έπρεπε να πατήσω στην μπάρα που δεν είχε καθαρίσει κανείς και το χιόνι έφτανε στα γόνατα…… Για να πάω από την 5^η  γραμμή που στάθμευσε το τρένο  στον σταθμό να βγω στον δρόμο έπρεπε να έχω τέτοια ισορροπία που να μπορώ να ισορροπήσω με τις βαλίτσες μου μέσα στο χιόνι!!!! Αλλά και όταν έφτασα στον δρόμο τα πράγματα ήταν χειρότερα…. Κανείς δεν είχε περάσει να ανοίξει δρόμο……. αυτοκίνητα στις άκρες του δρόμου που είχαν αποκλειστεί από το χιόνι και δεν υπήρχε ψυχούλα!! Φυσικά δεν υπήρχαν και ούτε ταξί και μου φάνηκε απολύτως λογικό γιατί αυτοκίνητα είναι όχι τανκς να περάσουν πάνω από το χιόνι!!!!

Τελικά με παρέλαβε κάποιος δικός  μου με μεγάλο αυτοκίνητο και  αλυσίδες!! Η Κατερίνη θύμιζε τοπίο μετά από καταστροφή κανείς δεν ήταν έξω και χιόνια στους κεντρικούς δρόμους δεν είχαν καθαριστεί…… Πηγαίνοντας για τον Λόφο  ο δρόμος μετά το 9^ο χλμ στον κόμβο ήταν κλειστός…… Μετά από πολλές προσευχές και πολύ προσοχή έφτασα επιτέλους σπίτι μου!

 Και έρχομαι να ρωτήσω ….. αν δεν ήμουν από εδώ και δεν είχα κάποιον να με παραλάβει και ήμουν ένας απλός τουρίστας τι θα έκανα??? Θα περπατούσα μέσα σε όλα αυτά τα χιόνια και θα πήγαινα στον προορισμό μου ή θα περίμενα το επόμενο τρένο?????

Κρυσταλλένια