22 Ιουλίου 2021

Ρητίνη Πιερίας: Οι Έλληνες αντάρτες, το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου και ο καπετάν Γκόγκος




Σύμφωνα με μαρτυρίες ο οικισμός υπάρχει στην περιοχή τουλάχιστον από το 1600, χρόνο κτίσης της εκκλησίας της Κοίμησης Θεοτόκου που βρισκόταν στη θέση της σημερινής ομώνυμης εκκλησίας.Σε διάφορες περιοχές του οικισμού και κυρίως στην ανατολική παλιά συνοικία υπάρχουν ακόμη δείγματα παλιών πέτρινων διώροφων σπιτιών.

Λίγο πιο πάνω από το χωριό, στα «Καστανωτά», υπάρχει ένας μικρός παραδοσιακός οικισμός, η «Παλιόχωρα» (900μ.), ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες των κατοίκων, ήταν το πρώτο χωριό, που εγκαταλείφθηκε και ξαναχτίστηκε αργότερα στο σημείο που βρίσκεται σήμερα.

Επί Τουρκοκρατίας το χωριό ήταν τσιφλίκι Τούρκου μπέη που διέμενε στη Βέροια. Οι κάτοικοι αγόρασαν το τσιφλίκι και το μετέτρεψαν σε κεφαλοχώρι. Μέχρι το 1929 που έγινε η πρώτη επίσημη απαλλοτρίωση του κτήματος του μπέη, η μέτρηση και αποτύπωσή του από κρατικό συνεργείο, κανείς δεν είχε γη στην κατοχή του.

Η περιοχή αυτή ήταν το καταφύγιο των Ελλήνων κλεφτών και αρματολών σε όλες τις εποχές των ανταρσιών από τον δέκατο όγδοο αιώνα μέχρι την ένδοξη είσοδο του ελληνικού στρατού το 1912. Κατά τον Μακεδονικό αγώνα του 1904-1908 εναντίον των Ρουμανοβουλγάρων το χωριό «Ρητίνια» υπήρξε το κρησφύγετο των Ελλήνων ανταρτών με τους οποίους συνεργάστηκαν οι φιλοπάτριδες Ρητινιώτες. Το μοναστήρι του Άγιου Γεωργίου ήταν το επιχειρησιακό κέντρο και τόπος συνάντησης και φιλοξενίας των ένοπλων σωμάτων. Από τη Ρητίνη κατάγονταν οι Μακεδονομάχοι οπλαρχηγοί Γεώργιος Θωμόπουλος (καπετάν Γκόγκος) (πήρε μέρος και στους δύο Βαλκανικούς πολέμους 1912 -1913), ο αδελφός του Βασίλειος Θωμόπουλος (υπηρέτησε ως Ομαδάρχης), και οι Μακεδονομάχοι Νικόλαος Παπανικολάου (έδρασε ως οπλίτης), Αθανάσιος Σιασιόπουλος (έδρασε ως οπλίτης) και Ιωάννης Γραμματικός του Δημητρίου (έδρασε ως πράκτορας και διετέλεσε πρόεδρος της τοπικής Εθνικής Επιτροπής του Μακεδονικού αγώνα 1904 - 1908). Επίσης, Ρητινιώτης ήταν και ο πανεπιστημιακός, ιστορικός και εξέχον μέλος του ΙΜΧΑ και της ΕΜΣ, Στέφανος Ι. Παπαδόπουλος (1929-1992)[2].

Σύμφωνα με στοιχεία της δεκαετίας του '30, το Δημοτικό Σχολείο του χωριού της εποχής εκείνης είχε 3 δασκάλους και 210 παιδιά.




https://el.wikipedia.org/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΜΗ ΓΡΑΦΕΤΕ GREEKGLISH !